Eén, twee, drie, vier

Eén verslagske over twee wedstrijden in drie dagen tussen vier BVC ploegen.

Zaterdag, feestdag, dat vroeg dan ook om een speciale affiche en voor de gelegenheid nog wel op het eerste terrein. Een wedstrijd tussen onze BVC Heren B (de thuisploeg) en BVC Heren C (voor deze gelegenheid de bezoekers). Beide ploegen komen uit in competitie in de reeks 1e gewest. Het was dan ook  een topaffiche op de kalender voor dit seizoen.

Bijna 20u, de toeschouwersbanken naast het hoofdterrein begonnen goed bezet te raken. Het was snel duidelijk, deze wedstrijd had iets speciaals en kon dan ook rekenen op de ruimere publieke  belangstelling. Naast je, voor je, … overal gingen de voorspellingen over het sportieve verloop en de uitslag van deze wedstrijd in dezelfde richting, … dat zal hier wel vlug gedaan zijn of dat gaat hier een droge 3 – 0 worden, waren dan ook veel gehoorde uitspraken. Wanneer je de beide ploegen op het veld zag staan was natuurlijk ook wel duidelijk waarom: HB met een gemiddelde schoenmaat van 47 of misschien wel meer, om dan nog maar te zwijgen over de totale lengte van hun spelers, tegen HC met een gemiddelde schoenmaat van 43 of misschien wel minder, spreekwoordelijk zichtbaar leek het wel de reus tegen klein duimpje of wel David tegen Goliath. Maar wie het sprookje kent weet natuurlijk dat klein duimpje gedreven blijft en dat David bijzonder gemotiveerd is, dat moed en inzet hem niet ontbreken en dat deze allesbepalend kunnen zijn, m.a.w. een verrassing is steeds mogelijk, dus …

De uitslag werd … 3 – 0, van een verrassing was dus weinig sprake, we hadden natuurlijk ook niet anders verwacht van een ploeg die overloopt van ambitie en waarin de verwachtingen wedstrijd na wedstrijd hoger en hoger gesteld worden. Het zou echter niet eerlijk zijn om hier voor de inzet, de vreugde in volleyballen en het zien van de tevredenheid op de gezichten van de spelers van de HC wanneer de bal “in de brievenbus viel” of wanneer “hun blok sterker bleek dan de aanvalskracht van de HB”,  geen prijs mee te geven. Ze boden best wel weerwerk , ze werden zeker niet weggespeeld, en ’t was best wel een te genieten wedstrijd waarvoor dan ook welgemeende dank aan iedere speler van beide ploegen.

Maandagavond, wedstrijd op de kalender tussen onze beide Dames Recrea ploegen, en ’t mag gezegd worden, geen van beide ploegen zou graag onderdoen in deze allereerste “clash” voor de, nu voor even toch, tegenstrever. DRecreaA met pakken ervaring en met speelsters in de ploeg die intussen deel uitmaken van het vast meubilair van BVC, die dus historisch lid van zijn van BVC, konden dan ook teren op hun jarenlange ervaring in volleybal, DRecreaB moest het dan weer hebben van hun getalsterkte (op elke positie bijna dubbel en dat schept mogelijkheden).

Fysieke sterkte zou mogelijk een voordeel kunnen zijn voor de in gemiddelde leeftijd veel jongere DRecreaB ploeg, maar dat bleek danige onderschatting van onderstaande te zijn, de ploegen leken fysiek evenwaardig. De mogelijkheid om regelmatig te wisselen van speelsters bleek dan toch op ’t eind van elke set van beslissende aard te zijn. De DamesRecreaB wonnen deze wedstrijd met 3 – 0, maar een veel gehoorde commentaar na de wedstrijd was toch wel, … wacht maar tot jullie bij ons op bezoek komen, alvast iets om naar uit te kijken.

Zeker nog meegeven dat beide wedstrijden vakkundig in goede banen geleid werden, met dank aan Theo, voor de correctheid en de onpartijdigheid in deze toch wel een beetje tot de verbeelding sprekende wedstrijden.

Guido