In
januari lag de bestemming van het 21Ste
Dames Recrea volleyweekend vast : Domburg in Zeeland.
Op
12 februari om 9u was het verzamelen geblazen bij Yo : 9
deelneemsters stonden paraat voor een ontspannen weekendje aan zee: Moe Fret, Moe Slef, Moe Slip, Moe Tetter, Moe Moos, Moe Pot, Moe Stook, Moe Muug en de niet
gedoopte Annick. De andere Moes moesten helaas verstek geven, maar
zijn hopelijk volgend jaar weer van de partij.
Na
een goed uurtje rijden strandden we op onze eerste bestemming: Yerseke uitgesproken als Jieeerseke bekend van de vele
mosselen. Na wat steun te betuigen aan de lokale middenstand
belandden we in ons tweede gereserveerde restaurant van de dag genaamd jawel het Hof van
Yerseke. De keuze viel voor iedereen op vis en voor sommigen zelfs op
diezelfde vis. Het was dan ook lekkere vis.
Na
het lekkere eten begaven we ons naar de eerste afspraak alwaar we Suzanne van de VVV aantroffen. Spontaan bood ze
ons een escorte aan naar de mosselfabriek van Prins&Dingemanse,
met de eerder toevallige slogan.
Een interessante kwisvraag zou kunnen zijn : Wie kent er nog de verschillende soorten mosselen van klein naar groot ?
De tweede escorte door Suzanne bracht ons tot bij een oesterkwekerij waar ze
platte oesters (ook wel de Rolls Royce van de oesters genaamd) en creuses (Japanse oesters) kweken.
Gelukkig
stond er geen degustatie of doop op het programma en werden we door
Suzanne uitgewuifd op weg naar onze vakantiebestemming Hof van
Domburg, Domburg City.
Om
16u plaatselijke tijd kwamen we aan en maakten we rechtsomkeert op
zoek naar ons huis. Dit bevond zich uiteindelijk achter het
zwem-sauna-bowling complex van Roompot. Het bleek een groot huis
met 5 kamers waarvan de suite en de grotere bovenkamer meteen hun
bewoners mochten ontvangen ;-)
Na
ons geïnstalleerd te hebben, maakten we een korte wandeling naar 'het zeetje' waar we genoten van de laatste zonnestralen en een
mooie zonsondergang zagen. Daarna wachtte ons een broodmaaltijd
thuis.
Enkelen van ons waagden een plons in het zwembad en lieten zich op
aandringen van Moe stook verleiden tot een nog hogere plons (2,7 m)
in het zwembad, waarbij badpak, borsten en oren niet gespaard
bleven van de waterdruk, geen echte aanrader dus. De
anderen waren wijselijk thuis gebleven om in alle rust te bekomen van
de dag onder het zien van een alweer opgeloste moord door ‘Vera’.
Toch kon iedereen zich nog opladen voor een spelletje Cromagna waar
in 3 teams gestreden werd voor de titel van Oerteam door het uitlaten
van kreten, ongegeneerd krabben en verbale, non-verbale en artistieke
opgaven.
Toen
de klok middernacht werd, was het tijd voor een rustige deugddoende
nachtrust, voor de meeste dan toch ;-) Na
een 6 tal uren op de zetel sloop ik terug stillekes naar boven om de
resterende uurtjes te slapen in bed tot de geur van spek me tegemoet
kwam en Moe Fret vroeg: "Ge hebt precies goed geslapen ?” ;-)
Zaterdagmorgen
was Moe Slip van dienst in de keuken en maakte voor iedereen een
omelet met spek om stevig aan dag te kunnen beginnen, er stond
namelijk heel wat op het programma.
Om
10u vertrokken we richting Middelburg om te starten aan een GPS
zoektocht dwars door ... jawel Middelburg. Na een nogal beknopte
uitleg door de juffrouw van ‘Kamer 51’ over de werking van de GPS
en het spel konden we op pad. Aan de basiliek van Koekelberg hadden we
door dat de GPS precies niet werkte en heeft de juffer hem ineens
aangezet voor het spel, dit voor hetzelfde geld. Er waren 13 locaties doorheen het historische Middelburg waar aan de
hand van opdrachten en vragen telkens de volgende locatie moest
ingegeven worden in de GPS. De opdrachten zaten soms op een niet
evidente plaats.
Na
het terugbrengen van de GPS, nog wat ‘gesemmel’ onderweg waarvan
Moe Muug wat nerveus werd (we werden nl. ergens verwacht) en de GPS
van Moe Frets auto - die precies wat minder werkte dan de wandel GPS -
was het tijd voor een partijtje glow-golf. Glow-golf is golf in een UV-licht decor met een lichtgevende bal en stok.
Zo
konden we terug richting huis. Ondertussen waren er plannen beraamd
om Moe Muug, die op 14 februari 60 is geworden, uit de living te
lokken, maar zou dit ook lukken? Thuisgekomen ging ze verdacht vlug
in op het aanbod om in de jacuzzi van het zwembad te gaan opwarmen en
zo konden enkele andere Moekes hun zorgvuldig
geplande voorbereidingen treffen. Er wachtte haar een mooi versierde living, beeld en klank voor Moe Muug en
spijs en drank en dagelijks brood. Na een bescheiden maar toch geslaagd
feestje, gingen we allemaal slapen. Ikzelf had een rustiger plekje aangeboden gekregen bij Moe Slef en kon al zo goed slapen.
Zondagmorgen
na het ontbijt stond Veere op het programma, een piepklein dorpje
aan het Veerse meer. Er stond een stevig windje en het motregende wat. "nou, wat een guur weertje" noemen ze dat in Nederland. Zo kregen de
plaatselijke winkels ook eens wat kooplustigen. Met
hongerige maag belandden we in Pannenkoekenhuis van
‘Suster’ Anna, in de hoofdstraat van Veere. Een gezellige locatie
met lekker eten, een aanrader dus.
Ondertussen
werd er de hele dag door ook druk gefezeld over de keuzenaam voor de
nieuwe Moe, Die had zich netjes gedragen en er was niet zo veel aan
opgevallen of op aan te merken. Moe
Muug trakteerde voor haar 60ste
verjaardag op koffie met lekkere vlaai in een leuke tearoom en ik
werd gedoopt tot Moe Juust, want "juust is juust". Helaas zijn er
van de doop geen foto’s toegevoegd aan het verslag wegens te
gortig.
Daarna
was het voor mij helaas tijd om het leuke gezelschap achter te laten
en via een omweg richting huis te rijden, dus de uitspattingen na
mijn vertrek zal je aan de overige Moes moeten vragen.
Uw
verslaggeefster ter plekke,
Moe
Juust
PS. De uitgever is niet verantwoordelijk voor eventuele fouten of
vergetelheden.
