Dames Recrea - De mosselbank door Annick M.A. Schmit

In januari lag de bestemming van het 21^Ste Dames Recrea volleyweekend vast : Domburg in Zeeland.

Op 12 februari om 9u was het verzamelen geblazen bij Yo : 9 deelneemsters stonden paraat voor een ontspannen weekendje aan zee: Moe Fret, Moe Slef, Moe Slip, Moe Tetter, Moe Moos, Moe Pot, Moe Stook, Moe Muug en de niet gedoopte Annick. De andere Moes moesten helaas verstek geven, maar zijn hopelijk volgend jaar weer van de partij.

Na een goed uurtje rijden strandden we op onze eerste bestemming: Yerseke uitgesproken als Jieeerseke bekend van de vele mosselen. Na wat steun te betuigen aan de lokale middenstand belandden we in ons tweede gereserveerde restaurant van de dag genaamd jawel het Hof van Yerseke. De keuze viel voor iedereen op vis en voor sommigen zelfs op diezelfde vis. Het was dan ook lekkere vis.

Na het lekkere eten begaven we ons naar de eerste afspraak alwaar we Suzanne van de VVV aantroffen. Spontaan bood ze ons een escorte aan naar de mosselfabriek van Prins&Dingemanse, met de eerder toevallige slogan.

Een interessante kwisvraag zou kunnen zijn : Wie kent er nog de verschillende soorten mosselen van klein naar groot ?

De tweede escorte door Suzanne bracht ons tot bij een oesterkwekerij waar ze platte oesters (ook wel de Rolls Royce van de oesters genaamd) en creuses (Japanse oesters) kweken.

Gelukkig stond er geen degustatie of doop op het programma en werden we door Suzanne uitgewuifd op weg naar onze vakantiebestemming Hof van Domburg, Domburg City. 

Om 16u plaatselijke tijd kwamen we aan en maakten we rechtsomkeert op zoek naar ons huis. Dit bevond zich uiteindelijk achter het zwem-sauna-bowling complex van Roompot. Het bleek een groot huis met 5 kamers waarvan de suite en de grotere bovenkamer meteen hun bewoners mochten ontvangen ;-)

Na ons geïnstalleerd te hebben, maakten we een korte wandeling naar 'het zeetje' waar we genoten van de laatste zonnestralen en een mooie zonsondergang zagen. Daarna wachtte ons een broodmaaltijd thuis.

Enkelen van ons waagden een plons in het zwembad en lieten zich op aandringen van Moe stook verleiden tot een nog hogere plons (2,7 m) in het zwembad, waarbij badpak, borsten en oren niet gespaard bleven van de waterdruk, geen echte aanrader dus. De anderen waren wijselijk thuis gebleven om in alle rust te bekomen van de dag onder het zien van een alweer opgeloste moord door ‘Vera’. 

Toch kon iedereen zich nog opladen voor een spelletje Cromagna waar in 3 teams gestreden werd voor de titel van Oerteam door het uitlaten van kreten, ongegeneerd krabben en verbale, non-verbale en artistieke opgaven.

Toen de klok middernacht werd, was het tijd voor een rustige deugddoende nachtrust, voor de meeste dan toch ;-) Na een 6 tal uren op de zetel sloop ik terug stillekes naar boven om de resterende uurtjes te slapen in bed tot de geur van spek me tegemoet kwam en Moe Fret vroeg: "Ge hebt precies goed geslapen ?” ;-)  
Zaterdagmorgen was Moe Slip van dienst in de keuken en maakte voor iedereen een omelet met spek om stevig aan dag te kunnen beginnen, er stond namelijk heel wat op het programma.

Om 10u vertrokken we richting Middelburg om te starten aan een GPS zoektocht dwars door ... jawel Middelburg. Na een nogal beknopte uitleg door de juffrouw van ‘Kamer 51’ over de werking van de GPS en het spel konden we op pad. Aan de basiliek van Koekelberg hadden we door dat de GPS precies niet werkte en heeft de juffer hem ineens aangezet voor het spel, dit voor hetzelfde geld. Er waren 13 locaties doorheen het historische Middelburg waar aan de hand van opdrachten en vragen telkens de volgende locatie moest ingegeven worden in de GPS. De opdrachten zaten soms op een niet evidente plaats. 

Na het terugbrengen van de GPS, nog wat ‘gesemmel’ onderweg waarvan Moe Muug wat nerveus werd (we werden nl. ergens verwacht) en de GPS van Moe Frets auto - die precies wat minder werkte dan de wandel GPS - was het tijd voor een partijtje glow-golf. Glow-golf is golf in een UV-licht decor met een lichtgevende bal en stok.

Zo konden we terug richting huis. Ondertussen waren er plannen beraamd om Moe Muug, die op 14 februari 60 is geworden, uit de living te lokken, maar zou dit ook lukken? Thuisgekomen ging ze verdacht vlug in op het aanbod om in de jacuzzi van het zwembad te gaan opwarmen en zo konden enkele andere Moekes hun zorgvuldig geplande voorbereidingen treffen. Er wachtte haar een mooi versierde living, beeld en klank voor Moe Muug en spijs en drank en dagelijks brood. Na een bescheiden maar toch geslaagd feestje, gingen we allemaal slapen. Ikzelf had een rustiger plekje aangeboden gekregen bij Moe Slef en kon al zo goed slapen.

Zondagmorgen na het ontbijt stond Veere op het programma, een piepklein dorpje aan het Veerse meer. Er stond een stevig windje en het motregende wat. "nou, wat een guur weertje" noemen ze dat in Nederland. Zo kregen de plaatselijke winkels ook eens wat kooplustigen. Met hongerige maag belandden we in Pannenkoekenhuis van ‘Suster’ Anna, in de hoofdstraat van Veere. Een gezellige locatie met lekker eten, een aanrader dus.

Ondertussen werd er de hele dag door ook druk gefezeld over de keuzenaam voor de nieuwe Moe, Die had zich netjes gedragen en er was niet zo veel aan opgevallen of op aan te merken. Moe Muug trakteerde voor haar 60^ste verjaardag op koffie met lekkere vlaai in een leuke tearoom en ik werd gedoopt tot Moe Juust, want "juust is juust". Helaas zijn er van de doop geen foto’s toegevoegd aan het verslag wegens te gortig.

Daarna was het voor mij helaas tijd om het leuke gezelschap achter te laten en via een omweg richting huis te rijden, dus de uitspattingen na mijn vertrek zal je aan de overige Moes moeten vragen.

Uw verslaggeefster ter plekke,

Moe Juust

PS. De uitgever is niet verantwoordelijk voor eventuele fouten of vergetelheden.